Кухонныя войны
(бес палітыкі, пен сіоннае, ме-е-е муары)
На годзік расслабіўся
і
вось табе,
блін,
як агент ін,
о,
крайні нейкі…
Скручаны,
зморшчаны,
сплюшчаны…
Сквірчыць пра нешта,
пузырыцца, гад.
З’есці, атруцішся.
Пайшоў!
У смеццевы скрыню яго!
Ого!
Павылазілі з-пад канапы,
вусамі круцяць,
хітончыкамі храбусцяць.
А куснуць, слаба?!
Безумоўна,
памятаюць мае,
сакрэтны.
Ціурам у тарарам!
Хто ўратуецца,
да суседкі, за акіян…
Эх, успомніў,
як ціснуў
у часе,
які сышоў такі з розуму,
клапо́у.
Вось!!!
Час быў, нас біў.
Ух, як я іх, шэльмаў!
ПальцЯмі…
Защищено Google CAPTCHA. Политика конфиденциальности и Условия использования. Copyright 2024, Стихи.Бай
Комментировать