День: 05.08.2021
Канары на печы
Вось крэхча дзед у сваёй хаце:
“Ты падкажы, пасобi браце:
Балiць спiна, таксама ногi,
не адарваць iх ад падлогi.”
“Ты на пячы дзядок, лажыся
I да цяпла ўжо прытулiся,
А як сагрэеш свае косцi,
Можа прыснiш тады чагосцi”
Старэча спiць,хоць яго рэж,
I бачыць – едзе за рубеж.
Там ванны, гразi, кiсларод,
Са свету з ехаўся народ.
Шчакоча дзеду мора пяты,
Усюды чуецца пах мяты.
“Я мабыць трапiў на Канары,
Усё жыццё аб гэтым марыў”
Капошацца тут маладзiцы,
Вакол яго ў мiнi- спаднiцах.
Ды расцiраюць ручкi, ножкi:
“Ты адпачнi ,саколiк, трошкi”
Ад шчасця ашалеўшы на траве,
Дзед круцiць брэйк на галаве.
Ды нехта тузiць па плячы:
“Давай сцягну цябе з пячы”
Удзеда сон рукой зняло,
Няўжо нiчога не было?
Старая ходзiць, прычытае,
Што дурань з печы не злязае.
“Цi знаеш, дзе я быў.дурнiца?
Быў на Канарах з маладзiцай!”
“Калi так, сам з печы злазь,
Вядро ў хлявок знясеш якраз.
А там i свiнак накармi,
У хлевак качку заганi.
Ды курачкам насып пшанiцы –
Не будуць снiцца маладзiцы””.
Беларусь
Беларусь!
Мая ты прыгажуня,
З паркалю ты ў сукеначцы стаiш.
Золатам зiхае твая нiва,
I ластаўкай над хатай ты звiнiш.
Тваiх вачэй сiнiя азёры,
Да ранку льюцца песнi салаўя.
I палей, лугоў тваiх прасторы,
Люблю цябе ,Радзiма ты мая!
Пах смалы, бярозак карагоды,
I лiсцяў шум бярозаў i дубоў.
Да зары зязюлька лiчыць годы,
На палянцы рамонкавых лугоў.
Пахучы бэз схiлiўся над ракою,
Паляна сцеле водарам сунiц.
Валошка ўмываецца расою,
Ды лес звiнiць ад галасоў сiнiц.
Палесскi край
Мой край буслоў – ты талентаў калыска,
Заўжды спяшаю да цябе сюды.
А цi здалёк iду, а цi ўжо зблiзку.
Я да цябе iмкнуся без нуды.
Мне хочацца абняць бяроз лiстоту,
Схiлiцца над крыштальнаю ракой.
Прыязджаць сюды кожную суботу,
Каб дакрануцца зноў да вас рукой.
Тут водарам паветра наталiцца,
I салаўя там слухаць да зары.
У травах мятных мне там заблудзiцца,
Вокам абняць шумлiвыя бары.
Па травах росных, як у брылiянтах,
Мне па траве прабегчы басанож.
Луг усмiхаецца, нiбы ў тых бантах,
Ды з неба льецца ланцугамi дождж.
Мой любы край, азёраў ды крынiцаў.
Там чую ўранку птушак галасы.
На небе крыжаваннямi зарнiцы,
На полi гнуцца жыта каласы.
Хiба той вечар мог забыцца
Хiба той вечар мог забыцца?
Кружыўся снег, мяцель мела,
А снег не ведаў i лажыўся,
Там на бярозы ля сяла.
Сядзелi мы ўдвох на лаўцы,
I снег на скронях раставаў/
Сасновы бор у белай шапцы,
На нас з табою пазiраў.
Вiталi ў казцы мы зiмовай,
Аб шчасцi марылi з табою.
Вiсеў сцяной заслон ружовы,
Той марознаю парою.
А мары нашы не збылiся,
Абледзянелi ў вечар той.
Пачуццi нашы засталiся,
Там, на той лавачцы старой.
Рыбакi
На рыбалку рыбакi
Цэлы дзень збiралiся.
Клалi ў торбы паплаўкi.
Бульбай запасалiся.
Шкварку сала, селядзец,
Квашаны гурочак.
-Вось Алесь, ты маладзец,
Скаканi ў ларочак-.
Як зайшоў ён у ларок –
Вочы разбягаюцца.
Усе палiцы i палок
У вiне купаюцца.
Назапасiў вiна мех,
Рашыў пашанцавала,
Абышлося без памех
Бо жоначка не знала.
Гужавалi да цямна,
Тут ночку гулi – валi.
Рака побач тут цякла –
Па жыце снасць цягалi.
Адзiн чоўнам кiраваў,
А другi сеткi ставiў.
Ноччу жыта так стаптаў –
На полi ток аставiў.
Алесь пальцам круцiў лоб:
-Дзе ж ты ставiў меткi?
Ты па жыце човен гроб,
А я там ставiў сеткi.
Зачем во сне ты мне приходишь
Тебя из памяти стираю,
Желаю заново начать.
Я так прошу всё умоляя
Ты перестань меня терзать.
Зачем во сне ты мне приходишь?
И жить спокойно не даёшь.
Ну ты пойми, дороги врознь ведь
Мы вновь все ищем ту любовь.
Тебя любил, но это раньше,
И это в прошлое ушло.
Теперь мы каждый в своём мире,
И строим счастья всё равно.
Прошу забудь все наши чувства,
И отпусти меня давно.
Живи любя тебе ведь нужно
И будет счастье всем дано.
Не ищи на ж…… приключений
Не ищи ж… приключений.
Все рождаются с пупками.
Правда то, как дважды два.
У Ивана под сосками
Вырос болт на двадцать два.
Ни хирург потом, ни слесарь,
Не могу понять я а толк.
Ни скрутить его, ни срезать.
Не даётся этот болт.
Ох, бродил Иван по свету.
Столько стран он посещал.
Но зачем он делал это?
Болт то жизни не мешал.
Только в дальнем зарубежье,
На заводе Мерседес,
Ванина сбылась надежда,
Раздавили болт об пресс.
Только пипка раздавилась,
Стёрлась радость вся с лица.
Тут же жопа отвалилась
У Ивана молодца.
Обстоятельств так течение.
Вот что глупость показала,
Ты на жопу приключений
Не ищи. Чтоб хуже стало.
А ещё совет той диве,
Что на пластику стремится.
Может будешь ты красива.
Может жопа отвалиться.
Защищено Google CAPTCHA. Политика конфиденциальности и Условия использования. Copyright 2024, Стихи.Бай