Зiмовы лес
У лесе цiха ды спакойна,
Стаiць бярэзнiк заiнелы.
Сасоннiк ля дарогi сонны,
Стажок ля лесу шэра- белы.
Стралой вавёрка шмыганула,
З галiн сняжынкi паляцелi.
I вецярком з поля падула,
Там танчаць белыя мяцелi.
Застракатала вось сарока,
Ды варона каркнула ў снезе.
Куст затрашчаў тут недалёка,
Заяц, мабыць, у кусты лезе.
У лесе дробная пароша,
Круцiць памшж бяроз ды сосен.
Якая прыгажосць мой Божа,
Прамень гуляе ншбы ў восень.
Ту цiшыню парушыў дзяцел,
Ён, як кувалдай дзюбай стукаў.
Казачна – ружовую мяцель,
У госцi да сябе ён клiкаў.
Защищено Google CAPTCHA. Политика конфиденциальности и Условия использования. Copyright 2024, Стихи.Бай
Комментировать