Восеньская раса
Як заляцаўся да цябе вясной,
Адзін другога пазнавалі пакрысе.
Хадзілі поруч, як у сне, з табой
Да возера па срэбранай расе.
Віхура валасоў тваіх льняных
Прываблівала водарам рамонку –
Свет існаваў толькі для нас дваіх,
І міласць Божая лілася звонку.
А зараз срэбра інеем на валасы…
Ты не фарбуй іх, бо мне да спадобы!
Нагадвае мне колер восеньскай расы –
Ён твар высакародны твой аздобіць.
Защищено Google CAPTCHA. Политика конфиденциальности и Условия использования. Copyright 2024, Стихи.Бай
2 Комментария: 'Восеньская раса'
Natali Murr
25.04.2024 - 18:30Добры дзень! Мне спадабаўся Ваш верш! Чытала яго ўголас, смакавала, звярнула ўвагу на рыфмы і дзеясловы.
Александр Ладисов
25.04.2024 - 18:36Дзякуй за каментар! Усяго добрага і вялікіх поспехаў на ніве паэзіі!