Стома
Мядзвяная стома ліпеньскай ночы…
Чарот па-над рэчкаю ціха шапоча,
Журботна галінкі схіліўшы да стромы,
Сасна прыкарнула, нібыта з утомы,
У плыні павольнай вярба мые косы,
Мурогі ўкрылі алмазныя росы…
Плыве над лугамі пах медуніцы
І спеў срэбразвонны маленькай крыніцы.
Пад сполах зарніцы, апошні, далёкі,
Душу растрывожаць спевы салоўкі.
Духмяная ноч, чабаровая, мятная,
Мары абудзіць дзівосныя раптам
І водар п’яняшчы падорыць жаданні,
Што сном скораплынным скончацца ўранні.
І застанецца ў сэрцы дзявочым
Стома медзвяная ліпеньскай ночы.
Защищено Google CAPTCHA. Политика конфиденциальности и Условия использования. Copyright 2024, Стихи.Бай
Комментировать