і калі неба. . .
і калі неба імглою лечыць душу
А чорныя палі люляюць халады
і няма снега ў лютую сцюжу
Напэўна што і я прад Богам не правы
Напэўна і мяне стомленасць спавіла
і не хвалюе рот у акладзе вуснаў спелых
Напэўна і душа ўсяго мяне здала
і я ўжо ніхто кволы і змарнелы
Защищено Google CAPTCHA. Политика конфиденциальности и Условия использования. Copyright 2024, Стихи.Бай
Один комментарий:
Наталья Сотникова
22.10.2024 - 15:05Ничего, всё ещё непременно будет:
и бодрящий мороз, и метель…там, девчонка весна приголубит, лето в травах предложит постель…нынче ж осени дивной пастель!
:)))))
Нежных объятий Осени!🙋