Зыркнуўшы ў дзын свой
Што за бадзяга, брат?
Якога лясуна ты выдаліў, у сэрцах забалабоніў,
лёс чортаву ?
У якога лысага ты ператварыўся, наш дохлага?
І, ні гу-гу…
Ну, добра…
А якога д’ябла,
ты,
ноччу
ўмоляешь,
каб задарма,
душачку тваю, смяротную…
З цела д’ябал той бы,
выдраў …
Вось-вось,
ўсё гуглішся і гуглішся…
Казляка!!!
Защищено Google CAPTCHA. Политика конфиденциальности и Условия использования. Copyright 2024, Стихи.Бай
Комментировать