info@stihi.by

Надзея

Your page rank:

Надзея памірае апошняй
Павінен памятаць ты
Калі Бог свеціць зоркай нябёснай
Значыць Надзея жыве

Жыве ў маім сэрцы вялізным
І будзе шчэ доўга ў ім жыць
І разам з крывёй маёй быстраю
Па ўсім маім целе бяжыць

Надзея як сродак ад болю
Ад голаду і мітусні
Яна ўсіх мацней пабуджае
Нас толькі наперад ісці

Ніколі не згіне надзея
У цемры бетонных дамоў
Бо ведаюць людзі, Надзея
Нясе ім свет і любоў

Любоў да бацькоў і Айчыны
Да паху жытнёвых палёў
Да гарнай прыгожай дзяўчыны
Што бачыў у адным з сваіх сноў

Памірае Надзея апошняй
Памятай гэты закон
Чалавек тады толькі моцны
Калі верыць што ўсё зможа ён.

Похожие стихи:

  • Мы – Беларусы
    Мы – беларусы, што любіць умеюць, Што дабрабыту, міру, шчасця годны. Тут кожны ведае, тут кожны разумее: Каб быць шчаслівым, трэба быць свабодным. Мы – беларусы, мы узносім сэрцы, Узносім...
  • Сустрэча з каханнем
    Нечаканай сустрэчай развеяў Лёс прывыклы ўклад быція: Сярод подыхаў снежных завеяў Сутыкнуліся раптам каханне і я. Золкі ранак, пяшчотай сагрэты, Выкраў сэрца маё назаўжды. Я цябе ўзвяла ў паэты, Ты...
  • Пасумуй са мной
    Пасумуй са мной гэтым вечарам. У паветры водар растання. З’еду я, пазабытая горадам, У прытулак цішы і маўчання. Лёгка фарбы мяняюць свой колер, Сонца кола на захадзе свеціцца, І аблокаў...
  • Напой
    На ўрачыстае наша вяселле Наваражыла для цябе зелле: Настоіла на травах пяшчоту, Дадала крыху бергамоту І прыгатавала чароўны напой – З душэўнага саду настой, Вытрыманы на маёй вернасці, Крыху апантанай...
  • Прывід
    Паміж людзей, у час начных спатканняў Я прывіда сустрэў. Пасля сваіх самотных вандраванняў Самоты ён не меў. Ён ганарыўся страсцю патаемнай І розумам сваім – Усім казаў пра лёс душы...

Оставить рецензию

Ваш адрес email не будет опубликован. Обязательные поля помечены *

Защищено Google CAPTCHA. Политика конфиденциальности и Условия использования. Copyright 2025, Стихи.Бай