З’едзе лета
З’едзе лета ў ранак з павуціннем,
Забярэ з сабою сонца цеплыню
І з грымотамі кагорту ліўнеў,
Што паілі ад душы зямлю.
Больш не будзе баляваць на рэчцы
Машкара пад коўдрай вечароў,
А каты наладзяць пост на печцы,
Каб схавацца там ад холаду вятроў.
Пустазелле ў раўку панікне,
Лісце скіне гаманлівы гай,
І з тугой калітка скрыпне:
Лета яркае, бывай!
Защищено Google CAPTCHA. Политика конфиденциальности и Условия использования. Copyright 2024, Стихи.Бай
Комментировать