Вобразы роднага краю
Прайду па Наберажнай вуліцы,
Звярну ў бярозавы гай:
Бярозка адна к адной туляцца,
Навокал зірнеш – зямны рай.
Клён лісцем пяшчотна шапоча,
Як быццам тайну нейку раскрывае,
У тон яму асінка штось бармоча…
Аб чым размова? – Бог, напэўна, знае.
Хваля рачная песціць твае вуха,
Нясе спакой душэўны, благадаць…
Мелодыю яе ты сэрцам слухай,
Песню прыроды лёгка распазнаць.
А з неба сонейка ўсміхаецца прыветна
І дорыць усім праменьчыкі цяпла.
Прырода родная па- своему адметна,
На ўсіх хапае шчодрасці, цяпла.
Так не праходзьце міма, заўважаеце
Красу сваіх родных мясцін.
Павагу і любоў у сэрцы захавайце!
Адна Радзіма ў нас….І Бог адзін…
Защищено Google CAPTCHA. Политика конфиденциальности и Условия использования. Copyright 2024, Стихи.Бай
Комментировать