Увечары
На ускрайку зялёнага лесу,
Прагрэтага летняй спякотай,
Адвячоркам даволі прыемна
Упасці ў траву бесклапотна.
І надыхацца пахам чабора,
Што квітнее побач з хваінкай.
Захапляцца цудоўным заходам,
Закранулым дрэў верхавіны.
І праводзіць аблокі у небе,
Шкадаваць, што з сабой не ўзялі.
Падзівіцца, як танчаць стракозы,
Як на сонцы крылцы іх ззяюць.
Прыгажосць, пачуццёвасць прыроды
Будзіць ў сэрцы замілаванне…
Набяру я букецік рамонкаў,
Хай расказваюць пра каханне.
Защищено Google CAPTCHA. Политика конфиденциальности и Условия использования. Copyright 2024, Стихи.Бай
6 Комментария: 'Увечары'
Светлана Поцелуева
16.07.2023 - 00:47Ох как хорошо! Хочу туда, на травку.
Чебрец понюхать, на облака посмотреть
и ромашки….
Ну почему я про природу не умею?!
С уважением.
Жанна Улахович
16.07.2023 - 22:42Зато у Вас чудесная любовная лирика, Светлана!)
Спасибо за добрый отклик!
С теплом
Татьяна Богданович
17.07.2023 - 23:11Вельмі прыгожа, дзякуй!
Жанна Улахович
18.07.2023 - 15:56Таццяна, дзякуй вялікі!
Светлана Ковалёва
18.07.2023 - 19:15Выдатны верш. Спадабалась! Дзякуй.
Жанна Улахович
19.07.2023 - 22:53І Вам, Святлана, вялікі дзякуй, што чытаеце!