У куце акенца
У куце акенца…
Сонца!
Левае вока
ад гэтага
аслеп.
І я не разумею…
Світанне?
Заход…
І дзе я.
Сінь неба непраглядная.
На падаконніку завялая лілея.
Не, хто я – памятаю!
А, вось,
побач,
хто спіць,
прыкрыўшыся прасцінкай?
І ўхапіўшыся
за мяне нагамі.
Чорт!!!
Ёй богу,
шо
не помню….
Защищено Google CAPTCHA. Политика конфиденциальности и Условия использования. Copyright 2024, Стихи.Бай
Комментировать