Такое ось быццё
Ты прагнеш расстацца…
А далей!
Няўжо не памятаеш?!
Калісьці, навошта,
ну, вельмі
даўнооо,
наткнуліся
і мы,
сяброўка на аднаго
і наадварот,
у пустыні біблейскай.
Сышліся,
і…
У паўстагоддзя маўчалі…
Мычалі начамі
пра нешта
няздзейсненае,
настырнічалі і дзічэлі,
прыўздымалі…
Хапаліся за прывіды страсці,
колькі і чым,
можна была.
Нясцерпна спрабуючы пазбавіцца
ад
мінулых
у галовах.
Але, нават у нячуласці
ведалі,
нешта такое
аб
абсалютным нулі адзіноты,
пра што,
нават сабе,
хлусіць не змаглі.
Расстацца?!
Як гэта смешна,
о,
як жа,
ўсё гэта,
смешна.
… Такое сямейнае
невырашальны,
ушчэнт,
Самалі.
Защищено Google CAPTCHA. Политика конфиденциальности и Условия использования. Copyright 2023, Стихи.Бай
2 Комментария: 'Такое ось быццё'
Жанна Улахович
22.11.2023 - 22:04Пранізлівая, глыбокая лірыка…
Уражвае, Іцхак!
Ицхак Скородинский
27.11.2023 - 21:45Жанна!
Спасибо!