Што бачыцца небу
***
Што бачыць неба скрозь голыя клёны
У восеньскіх лужах поўных хандры?
Клёнам ды лужам ніякага плёну
У дробнай імге апошняй пары.
А помніш, ўлетку, як клавішы пальцы
Дождж біў, яго кроплі будзілі зямлю.
Вада быццам пела-лавіце, трымайце,
Як згодны, прымайце, я вас ажыўлю.
Лістотаю ўраз прыбіраліся дрэвы,
Жыццё пачыналася ў кожным куце,
Усё зелянелася з новай залевай,
Узыходзячы хутка расло абы дзе.
А зараз не рОдзіць, дажджамі грэбуе,
Пад жоўтым лісцём зямля моўчкі ляжыць.
Ды шэрае неба на лужы крыўдуе,
Скрозь голыя клёны бясплённа глядзіць.
24.10.23
Защищено Google CAPTCHA. Политика конфиденциальности и Условия использования. Copyright 2024, Стихи.Бай
2 Комментария: 'Што бачыцца небу'
Татьяна Богданович
25.10.2023 - 10:49Дзякуй за верш, вельмі добра перададзены восеньскі настрой.
Елена Завадская
25.10.2023 - 11:27Дзякуй за адзнаку. Прыемныя супадзенні ў настроі.