Санет 116. Не бачу для любоўнага саюзу
Не бачу для любоўнага саюзу
І для кахання моцных перашкод.
Каханне – не каханне, што бязглузда
Змяняецца пад прэсінгам нягод.
Аб, не! Як пастаянная адзнака,
Любоў не пахістаецца ад бур.
Для карабля ўначы, як зорка ранкам,
З цаной, што невядомая дасюль.
На жаль каханне не падмане Часу,
Падзе пад дзеяннем яго сярпа,
Але і не мяняецца знянацку.
Любоў захоўваюць да самага канца.
Калі памылка гэта, то тады,
А ні адзін мужчына не любіў.*
*фота Катаржына Ржэжоўска
Защищено Google CAPTCHA. Политика конфиденциальности и Условия использования. Copyright 2024, Стихи.Бай
Комментировать