Пасля смаку той любові
Пасля смаку той любові
праз
шмат
гадоў…
Тая расстанне
абвастрае адчуванні.
Раптам,
быццам
наяве.
Кадрыорг – і
шолах лісця,
Кадрыорг – і
пах ігліцы.
Кадрыёрг – і…
… Вавёрку бачу,
выгнулася
і спусціўшыся,
есць з далоні…
…Што яшчэ?!
Як па прасецы мы беглі…
Смех твой…
Шэпт…
Што яшчэ?!
Што яшчэ,
забі, не ведаю.
І вачэй,
вачэй не бачу!!!
І няма,
няма прабачэння, нам…
А можа і табе.
І забі, не памятаю,
ні прычыны нашай сваркі,
ні апошніх слоў тваіх…
Вось!!!
Асоба…
Так, невыразна…
Я бачу.
Бачу!!!
Узмах рукі з той электрычкі,
на якой і ты памчалася,
адляцела,
адгудзела
выпарылася,
ад мяне.
І як свята перад смерцю,
выплываеш
ты
з пустыні
памяці…
Я бачу!
Бачу!!
…Вусны.
Бачу – шэпчуць
… пра любоў.
Защищено Google CAPTCHA. Политика конфиденциальности и Условия использования. Copyright 2023, Стихи.Бай
Один комментарий:
Жанна Улахович
22.11.2023 - 21:47І праз тысячу год … вусны шэпчуць пра любоў…
Праняло…