Неба нібы. . .
Неба нібы гума ў чорным заломе
Пад сеянне дажджу з невыразных слоў
Катала спалох у жоўтай саломе
Хаваючы ў тумане гарызонту шво
А кроплі як вочы чужыя блукалі ў травах
Дождж бы пінжаком уцешыў дарогу
Вецер заблытаўся ў дзіцячых забавах
і я быццам забыўся пра сваю трывогу
Защищено Google CAPTCHA. Политика конфиденциальности и Условия использования. Copyright 2024, Стихи.Бай
Комментировать