Корзина (Кол: 0)

Корзина пуста.

На зямлю лячу. Паміраць

Your page rank:

Ад зграі якая адстала,
якая стамілася птушкай.

В прарывах туману
крычыць і кружыцца,
бліжэй, і бліжэй
надзея на тое,
што зможаш і ты дараваць…

Што гадоў праз так сто
сустрэнемся мы дзе-небудзь,
за гарызонтам…

Ды дзе ж ты, ды дзе?! …

Немагчыма ж
гэта
ніяк зразумець.

– На зямлю…
– На зямлю лячу!

– Паміраць.

Комментировать

Ваш адрес email не будет опубликован. Обязательные поля помечены *