Мой край.
Поле,безкрайнее поле,
У вышыні жаўрук спявае.
Расце збажына наўкола,
І важкі колас паспявае.
Там далей лясы,азёры,
Вачыма ўсяго не акінуць.
Там прырода тчэ свае ўзоры,
Мне не забыць і не пакінуць.
Сінія васількі ў жыце,
І ліліі ў празрыстай вадзе.
Я ўпэўнен,што не кажыце,
Прыгажэй края няма нідзе.
Любы мне яго прасторы,
Свежай травы ў пракосах пах.
І ноччу ціхія ў небе зоры,
Што ў жыцці паказваюць не шлях.
З яго ніколі не скрочу,
І сваіх бацькоў я не падвяду.
Не ашукаю,не змрочу,
І пакуль жыву па ім пайду.
Буду тварыць на блага краю,
Каб ён заўжды квітнеў,як цуд.
Каханне ўнукам прывіваю
Бо іх,як і мая ,Радзіма тут.
Защищено Google CAPTCHA. Политика конфиденциальности и Условия использования. Copyright 2024, Стихи.Бай
Комментировать