Калі аднойчы я прачнуўся
Калі аднойчы я прачнуўся —
Быццам казку ўявіў:
Вакол квітнеючыя полі
Ты да я сярод стаім…
Але чамусьці мы не рады,
Але чамусьці мы пусты.
Як матылі пырхаюць думкі,
І ўсё не могуць выбраць кветку,
І гудуць, як злыя пчол.
Быццам у вулей я папаў.
А адзінае пытанне з галавы,
Ўсё сысці ніяк не можа:
Чаму павінен я любіць
Ледзь колерам зямлі?
А не колерам блакітны
Які абкрасіў небасхіл ?
Защищено Google CAPTCHA. Политика конфиденциальности и Условия использования. Copyright 2024, Стихи.Бай
Комментировать