КАХАННЯ КРЫЛЫ
Мне анёл свае крылы спусцiў
З паднябесся, дзе летнiя зоры
Сцерагуць мой кахання парыў
Зрокам пiльным сваiм без дакору.
Тайну сэрца свайго берагу
Ад вачэй i лiхiх абгавораў.
Каб не даць астудзiць халадку,
Накрываю душэўнаю шторай.
Толькi зоры – сяброўкi душы,
Дзеляць разам са мною пачуццi,
Здольны шчасце маё зберагчы…
Яны – сёстры, мае аднадумцы.
Закаханыя, разам са мной
Кожны вечар iдуць на спатканне,
Не даюць параднiцца з тугой,
Ашукацца ў нахабным падмане.
Зоры дораць лагоду нябёс…
Прамянькамi сусветы шлюць шчасце.
Адчуваю пачуццяў гiпноз
У вачах закаханых, блiшчастых.
Защищено Google CAPTCHA. Политика конфиденциальности и Условия использования. Copyright 2024, Стихи.Бай
6 Комментария: 'КАХАННЯ КРЫЛЫ'
Светлана
26.06.2021 - 09:59Вельмi спадабауся верш )
Мария Мучинская
21.07.2021 - 16:28Вялiкi дзякуй!
Инна Якуш
26.06.2021 - 16:32Дзякуй за верш.
З павагай, Iна
Мария Мучинская
21.07.2021 - 16:29Вам дзякуй, што прачыталi i падрымалi!
Марина Трушина
03.07.2021 - 16:56Прыгожа, ласкава… Цудоўны верш!
Мария Мучинская
21.07.2021 - 16:31Няхай лёс да вас будзе ласкавым заўжды!