Хіснуўся вецер
Хіснуўся вецер Раніца пырхнула
Мароз пустым тварам чапляе за акно
У строгі сад сонейка зыркнула
Зіхаціць у белым ветліва сяло
і да чаго ж раптоўна так
Сумна і светла
На душу радасцю чыстай лягло
Защищено Google CAPTCHA. Политика конфиденциальности и Условия использования. Copyright 2024, Стихи.Бай
Комментировать