Дзiва
Пакладзi далонь мне на губы.
Не магу без цябе. Не магу.
У. Караткевiч
– Ты перамянiлася! – А ў вачах здзiўленне.
I чаканне доўгае слоў маiх у адказ.
Вось i пачынаецца непаразуменне,
I супрацьстаяння надыходзiць час.
Я з усмешкай сонечнай пагляджу ў неба
I пайду ўздоўж вулiцы ад пытанняў тых.
Я хачу, каб толькi ты, дарагi мой, ведаў,
Што жывеш у думках, марах, снах маiх.
Я перамянiлася. У душы – надзея,
I насустрач радасцi лёгка я бягу.
I такое смешнае тых вачэй здзiўленне.
Проста не кахаць цябе, любы, не магу.
Мiнск, 24.09.02г.
Защищено Google CAPTCHA. Политика конфиденциальности и Условия использования. Copyright 2024, Стихи.Бай
2 Комментария: 'Дзiва'
Софья Судьина
07.11.2024 - 12:12Очень красиво.
Елена Болотова
07.11.2024 - 13:40Спасибо )