info@stihi.by

Цяжка выдыхнуць верш…

Your page rank:

***
Цяжка выдыхнуць верш,
Без прычыны узрушыцца,
Бо астылай душы
Не да ўзрушаных слоў,
Бо душа як трава,
Калі скошана – сушыцца,
І маўчыць, і ў сябе
Углядаецца зноў.

І радок не заўсёды
Крычыць і крывавіцца.
І не трэба, каб раніў
І плакаў радок.
Ён бывае як сон,
Ці туманная раніца,
Ці як белы і сумны
Сухі матылёк.

Але ён як глыток,
Што ратуе у спёку,
Што дае табе сілы
На новы твой крок,
Каб заўсёды вяртацца
У ім да вытоку,
Калі дадзены Богам
Паэту выток.

31. 07. 2023 г.

Похожие стихи:

  • Згінае
    Ціхая ноч апусцілася хутка На вёску маленькую Пад Навагрудкам У вёсачцы гэтай Усяго тры двары Ціха згінае вёска ў начы Нічога не зробіш Ты з гэтай бядою Вёска—”шкодзіць нашаму строю!...
  • Дарога шмыганула. . .
    Дарога шмыганула ў лянівыя кусты Небяспека гнала цемру ў імшары свабодныя А люстэркі луж у скверы Зямлі і неба божыя масты Ляжалі знакамі нібы пячаткі вільготныя На земляной паперы...
  • Аб шчасці
    Для шчасця беларусу трэба мала: Радзіла б поле, дождж ішоў у час, Ды каб у склепе бульбачкі хапала Да ўражаю новага як раз. Каб на стале была капусты міска, Ну...
  • Хмары ходзяць нізка між зямлёй і сонцам…
    *** Хмары ходзяць нізка між зямлёй і сонцам. І няма збавення Краю ад тых хмар. Край прывык да глебы, дзе атрутны стронцый – Шчасця і няшчасця нашага ўладар. Так, было...
  • Я жыву як умею: зрываю лілеі…
    *** Я жыву як умею: зрываю лілеі І ў крыштальную вазу стаўляю на стол. Я жыву як умею: хварэю, ды сею, Баразны не псую, бо стары я ўжо вол. Я...

Оставить рецензию

Ваш адрес email не будет опубликован. Обязательные поля помечены *

Защищено Google CAPTCHA. Политика конфиденциальности и Условия использования. Copyright 2025, Стихи.Бай

Стихи.бай