Цішыня і сэрца вёскі
Вёска ў змроку пад зоркамі спіць,
Праз лугі цячэ ціха рака.
Хоць час мінае, свет змяняе свой выгляд,
Але тут застаецца вёска старая, каханая.
Дарогі пыльныя, сцежкі зусім вузкія,
Крыжы пад хмарамі, цішыня глухая.
Тут кожны дом дыхае векавым спакоем,
І пахне хлебам, і ад ветру плачуць вярбы ля варот.
Дзеці на лугах ловяць сонца промні,
Старыя на лаўцы сядзяць пад сядзібамі.
Тут кожны куток — нібы жывое сэрца,
І вёска — гэта ціхая песня душы.
Защищено Google CAPTCHA. Политика конфиденциальности и Условия использования. Copyright 2024, Стихи.Бай
Комментировать