“Бясконцыя шнуркі”

Былі ў ката бясконцыя шнуркі! Важна выглядаў з такімі! вялікія завесы, вузлы, наканечнікі бліскучыя!!! І гэта з’яўлялася яго фішкаю!!! Дзесьці раздабыў, абмяняўшы на ляшча сушанага. Вось зараз ненарадуйся!
Ды неяк тхар яму і кажа:
– Налаві мне рыбы, а табе сыра рэдкага духмянага дам! Тут кот пачаў думаць і пайшоў сабе…
За бліскучымі чаротамі, гарлачыкамі-панамкамі рабізна вады самотная…
Па празрыстай роўнядзі багамолы “лётаюць”, спяшаюцца! Аліўкава-бледнабелы колер усюды… Ды ізумруды свае на павуціннях у павука! Шэпча божая кароўка сваё; нешта хоча саказаць магчыма нам?!
А побач жаба з бародаўкамі стогадовымі – тая і кажа:
– Закінь, ты, ля сажалкі шнуркі сваю бясконцую там рыбу і спаймаеш!!!злавіш
Праляцеў над тым полем калючым залатым сокал пустальга і ў вышыні крычыць:
— Лаві ж рыбу!!!
Цьмяна-шэрае неба пачало дождж… А кот лічыць усё:
– Калі рыба клюнула, другая, трэцяя,— і гэтак далей… Не вельмі разумее, што адбываецца!
Але ўскідвае вуду! А тамака нічога добрага!!!
І пачаў думаць звярок, што дождж сабраў усю рыбу!!! Кліча тут:” гэй, дождж, а-ну высыпай усё назад!!! ” Той зірнуў на яго і як ляснуў маланкамі, ледзь-ледзь і трапіўся б!?
Дождж скончыўся і пачаўся доўгачаканы клёў! Шнуркі ж доўгія-прыдоўжныя,
і водзіць іх нешта гэтакае жывое буйное! Спачатку да аднаго берага, пасля – – да процілеглага!!! Шуууууу, шууууу, шуууууу!!! Гэты пырсак вады адчайна супраціўляецца бясконцым шнуркам!!! А яны абодва ж вудзяць! Праз некалькі кіламетраў у далі і глыбінь нясе шнурок кожны, але не схавацца рыбіне!!? Ды тут як выцягнуў кот наш шчупака – і зараз жа сама, што ад грукату з’явіўся тхор, ды паднёс да вячэры свой сыр асаблівага густу. Адразу пасмажылі здабычу на кастры, вуглях — калі б не такія шнурочкі, штоб было?! Ды адпачывалі…
4 сен 2024