А час мінае
А час цікае ў скронь,
тлуміць вочы,
засціць памяць,
перабівае яе аб іншым.
Ды і сяброў маіх шэраг…
Парадзеў.
Амаль усё ўжо там…
Так і я прызабыў,
хто з іх хто.
Толькі, часам…
Асобы ўсплываюць.
І я тут жа,
як бы ўспамінаю,
што было і не было.
І разумею, што…
Што?!
Нічога.
І ніколі.
Защищено Google CAPTCHA. Политика конфиденциальности и Условия использования. Copyright 2024, Стихи.Бай
Комментировать