Корзина (Кол: 0)

Корзина пуста.

info@stihi.by

У роднай хаце…
Оцените стихотворение:

Your page rank:

  1. Стихи.Бай
  2. Стихи без рубрики
  3. У роднай хаце…

Наведаць давялося мне мясціны,
Дзе ў першы раз убачыла я свет,
І ўспаміны, быццам павуціна, –
Бясплатны ў дзяцінства мой білет.

За печчу бачу я сябе ў калысцы,
Зноў чую пах аладак і бліноў,
А на падлозе, ў глінянай місцы,
Наліта малако для двух катоў.

Матуля завіхаецца ля печы,
І гаспадарыць тата ў двары,
І адгукаюцца пяшчотным нечым
У сэрцы ўспаміны той пары.

Тры фікусы ў кадачках драўляных,
І шмат матуляй вышытых карцін,
Падлога ноччу ў блакітных плямах,
Што пасылае месяц-аладзін.

А ў хаце гэтак цёпла і ўтульна
Ад сонца і душэўнага цяпла,
Яно было для нас усіх агульным,
Ды і любоў была на ўсіх адна.

Я ўспамінаю вас, мае сястрычкі,
Хапала нам усім сваіх турбот,
Для вас у сэрцы ёсць свае палічкі,
Ніхто з нас цяжкіх не пазбег клапот…

Калісь было ў хаце нашай шумна
Ад смеху і дзіцячых галасоў,
Цяпер жа пуста тут і гэтак сумна,
Як ў полі без жытнёвых каласоў.

Вярба схіліла галаву над дахам,
Самотна пазіраюць вокны ў сад,
І хата ўся, ахопленая жахам,
Вярнуцца марыць, як і я, назад.

Але няма туды для нас дарогі,
У кожнага свой асабісты лёс…
А колькі невыказнае трывогі –
І плачу я, і не хаваю слёз…

Похожие стихи:

  • Цвяток радзiмы васiлька.
    Цямнее край зубчаты бора… I тчэ, забыўшися, рука Памiж пярсiдзкага вузора Цвяток радзiмы васiлька. ( Максiм Багдановiч ) Я вырос среди ржи и васильков, Среди лесов родимой Беларуси, Среди болот,...
  • Облик волка весь со мной
    Я в душе уже не тот, Зверь во мне проснулся. Облик волка ведь при мне В коже человека. Я прощать всех не могу, Дар потерян этот. Выжигали мне его, Больно...
  • Я ПОХОРОНИЛ СЕГОДНЯ ДРУГА
    Я похоронил сегодня друга. Его я в вечность отпустил. И горсть земли в могилу скупо, я одеялом постелил. Как плачет матушка природа. Каким дождем сегодня льет. В моей душе сегодня...
  • Ведьмы – это женщины простые (мистика)
    Люди говорят что я ведунья, Зелья по ночам варю, не сплю. На метле летаю в полнолуние, Очень сильно мистику люблю. Это языки людские злые, В жизни скучно им уже давно....
  • Портрет мартовского Минска
    Я чувствую тебя, красавица – весна в порыве ветра, трепетавшем в ветках. В дыхании земли теперь уже сполна легко заметить первые приветы. На улицах людей кусает холодок, за пальцы уцепившись,...

Комментировать

Ваш адрес email не будет опубликован. Обязательные поля помечены *

Защищено Google CAPTCHA. Политика конфиденциальности и Условия использования. Copyright 2023, Стихи.Бай